سرطان پوست: راهنمای جامع پیشگیری، تشخیص و درمان
سرفصل مطالب
مقدمه
سرطان پوست شایعترین نوع سرطان در جهان است که سالانه میلیونها نفر را مبتلا میکند. خوشبختانه، با آگاهی از علائم و عوامل خطر، میتوانید به طور قابل توجهی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید و در صورت ابتلا، به موقع برای درمان اقدام کنید.
انواع
- کارسینوم سلول بازال (BCC): شایعترین نوع این سرطان که به آرامی رشد میکند و به ندرت به سایر نقاط بدن گسترش مییابد.
- کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC): دومین نوع شایع سرطان پوست که میتواند تهاجمیتر از BCC باشد.
- ملانوما: خطرناکترین نوع که به سرعت رشد میکند و میتواند به سایر نقاط بدن گسترش یابد.
علائم سرطان پوست
- تغییر در ظاهر خال: مانند تغییر رنگ، اندازه یا شکل
- زخمهای پوستی که التیام نمییابند
- ضایعات پوستی که قرمز، پوسته پوسته یا خارشدار هستند
- رشدهای جدید پوستی
عوامل خطر سرطان پوست
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید: عامل اصلی ابتلا به این سرطان
- پوست روشن: افراد با پوست روشن، موهای روشن و چشمان آبی یا سبز بیشتر در معرض خطر هستند
- خالهای زیاد: داشتن بیش از 50 خال خطر ابتلا به ملانوما را افزایش میدهد
- سابقه خانوادگی: سابقه ابتلا به این سرطان در خانواده خطر ابتلا را افزایش میدهد
- سیستم ایمنی ضعیف: افراد مبتلا به ایدز، پیوند اعضا یا سایر بیماریهایی که سیستم ایمنی را ضعیف میکنند، بیشتر در معرض خطر هستند
پیشگیری از سرطان پوست
- کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید: از ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید، لباسهای محافظ بپوشید و در سایه بمانید.
- خودآزمایی پوست: هر ماه پوست خود را به دقت بررسی کنید.
- معاینات منظم پوست: به طور مرتب توسط یک متخصص پوست معاینه شوید.
تشخیص سرطان پوست
- معاینه پوست: پزشک پوست شما را معاینه میکند و ممکن است از بیوپسی برای تأیید تشخیص استفاده کند.
- بیوپسی: نمونهای از پوست برداشته میشود و در آزمایشگاه بررسی میشود.
درمان سرطان پوست
- جراحی: رایجترین درمان برای BCC و SCC
- پرتودرمانی: برای از بین بردن سلولهای سرطانی با استفاده از اشعه X
- شیمی درمانی: برای از بین بردن سلولهای سرطانی با استفاده از دارو
- ایمونوتراپی: برای تقویت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان
پیش آگهی
پیش آگهی سرطان پوست به نوع و مرحله سرطان بستگی دارد. BCC و SCC معمولاً با درمان به طور کامل قابل درمان هستند. ملانوما تهاجمیتر است و اگر در مراحل اولیه تشخیص داده نشود، میتواند کشنده باشد.
