سندرم بروگادا، یک اختلال قلبی ژنتیکی نادر است که می‌تواند باعث ایجاد ضربان قلب نامنظم و خطرناک شود. این اختلال، که اولین بار در سال 1992 توسط پزشکانی از بارسلونا، اسپانیا شناسایی شد، می‌تواند منجر به حمله قلبی بی‌دلیل در افراد جوان و سالم شود.
سندرم بروگادا ناشی از تغییرات ژنتیکی است که باعث می‌شود بخش‌هایی از قلب، به خصوص بخش‌هایی که با ریتم قلب سر و کار دارند، به درستی کار نکنند. این تغییرات می‌توانند از طریق خانواده منتقل شوند یا به صورت تصادفی در زمان تولد اتفاق بیفتند.
علائم سندروم بروگادا
علائم می‌تواند شامل سینکوپ (از دست دادن هوشیاری به طور موقت)، تشنج‌ها و حتی مرگ ناگهانی باشد. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند تا زمانی که یک تست قلبی، مانند الکتروکاردیوگرام (EKG)، انجام شود.
نیاز به درمان
درمان سندرم بروگادا معمولاً شامل استفاده از داروهایی است که به کنترل ریتم قلب کمک می‌کنند، یا ایمپلنت کردن یک دستگاه به نام دفیبریلاتور قلبی داخلی (ICD) که می‌تواند ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهد و به ریتم طبیعی برگرداند.
با این حال، برای افرادی که ژنتیک سندرم بروگادا را دارند اما هیچ علامتی ندارند، درمان ممکن است لازم نباشد. در این موارد، پزشکان ممکن است توصیه کنند که این افراد از ورزش‌های شدید خودداری کنند، زیرا این می‌تواند خطر ایجاد ضربان قلب نامنظم را افزایش دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سندرم بروگادا، با پزشک خود مشورت کنید. اگر فکر می‌کنید که خود یا یکی از اعضای خانواده‌تان ممکن است این اختلال را داشته باشد، پزشک ممکن است توصیه کند که یک تست ژنتیک انجام دهید.
تشخیص
سندرم بروگادا، با وجود نادر بودن، می‌تواند خطرناک باشد. اما با آگاهی و مراقبت مناسب، افراد مبتلا به این اختلال می‌توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند.
تشخیص سندرم بروگادا معمولاً از طریق یک تست الکتروکاردیوگرام (EKG) انجام می‌شود. این تست، که می‌تواند در مطب پزشک انجام شود، نحوه کار قلب را ثبت می‌کند و می‌تواند نشان‌دهنده ضربان قلب نامنظم باشد. در برخی موارد، پزشکان ممکن است تست‌های دیگری را نیز توصیه کنند، از جمله تست ورزش، تست ژنتیک، یا حتی تست‌های تصویربرداری قلب.
درمان سندروم بروگادا
درمان سندرم بروگادا بستگی به شدت علائم و خطر مرگ ناگهانی دارد. در برخی موارد، داروهایی که ریتم قلب را کنترل می‌کنند می‌توانند کمک کنند. در موارد دیگر، دستگاهی به نام دفیبریلاتور قلبی داخلی (ICD) ممکن است نصب شود. این دستگاه، که در درون بدن قرار می‌گیرد، می‌تواند ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهد و با ارسال یک شوک الکتریکی، قلب را به ریتم طبیعی برگرداند.
با این حال، برای افرادی که ژنتیک سندرم بروگادا را دارند اما هیچ علامتی ندارند، درمان ممکن است لازم نباشد. در این موارد، پزشکان ممکن است توصیه کنند که این افراد از ورزش‌های شدید خودداری کنند، زیرا این می‌تواند خطر ایجاد ضربان قلب نامنظم را افزایش دهد.
ژنتیک
با توجه به اینکه سندرم بروگادا یک اختلال ژنتیکی است، اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان این اختلال را دارید، ممکن است پزشک توصیه کند که سایر اعضای خانواده نیز برای این اختلال تست شوند. تست ژنتیک می‌تواند کمک کند تا مشخص شود که آیا ژن‌های مرتبط با سندرم بروگادا در سایر اعضای خانواده وجود دارد یا خیر.
توصیه های پزشکی
اگرچه سندرم بروگادا می‌تواند خطرناک باشد، اما با مراقبت مناسب و پیگیری دقیق، افراد مبتلا به این اختلال می‌توانند زندگی نرمال و سالمی داشته باشند. این ممکن است شامل داروهایی باشد که کمک می‌کنند تا ریتم قلب را کنترل کنند، یا استفاده از دستگاه‌هایی مانند دفیبریلاتور قلبی داخلی (ICD) که می‌توانند ضربان قلب نامنظم را تشخیص دهند و به ریتم طبیعی برگردانند.
همچنین، ممکن است توصیه شود که افراد مبتلا به سندرم بروگادا از ورزش‌های شدید خودداری کنند. زیرا این می‌تواند خطر ایجاد ضربان قلب نامنظم را افزایش دهد. به جای آن، فعالیت‌های فیزیکی ملایم تر، مانند پیاده‌روی یا یوگا، ممکن است توصیه شود.
در نهایت، اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علائمی از سندرم بروگادا دارید یا اگر این اختلال در خانواده‌تان وجود دارد، با پزشک خود مشورت کنید. با آگاهی و مراقبت مناسب، افراد مبتلا به سندرم بروگادا می‌توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند.
آزمایشگاه و مرکز ژنتیک پزشکی ژنوم اصفهان – مرکز تحقیقات سلولی، مولکولی و ژنتیک ژنوم اصفهان
Add a Comment